Johnny (39 jaar) woont in een appartement in Kerkrade. Zijn huisgenoten? Kat Gizmo en poes Minca. Het is een flink contrast met de roerige tijden die Johnny vroeger kende. Hij vertelt: “Op mijn achtste zag ik hoe mijn vader een broodmes op de keel van mijn moeder zette. Hij was alcoholist en erg gewelddadig. Mijn eigen gedrag werd ook steeds heftiger; om de kleinste dingen flipte ik uit. Ik had vaak ruzie met mijn moeder en voelde me erg onbegrepen.”
Op zijn 16e ging Johnny op zichzelf wonen. Hij zwierf hierna ook meerdere periodes op straat. “Waar ik dan de nacht doorbracht? Dat kon een trappenhuis van een flat zijn. Maar eerlijk gezegd kwam er van slapen niet veel. Ik gebruikte drugs. Wiet, mushrooms, LSD, maar vooral amfetamine, oftewel speed. Ik heb ontzettend veel gelopen, maakte ‘s nachts een hoop kilometers. Overdag ging ik soms naar een kennis. Dan crashte ik daar op de bank en haalde even wat slaap in.”
Een baan krijgen en houden was eveneens een enorme strijd. “Ik was toch die kale gast met tattoo’s en een bomberjack. Werkgevers konden daar vaak niet doorheen kijken. Daarnaast kwam ik regelmatig te laat op het werk. Ging dat een paar keer mis, dan hoefde ik niet meer terug te komen.” Johnny vertelt hoe schulden zich opbouwden, tot zo’n dertigduizend euro. Was Johnny niet onder invloed, dan ervoer hij somberheid en wanhoop over zijn toekomst.
Rond 2015 begon het tij te keren. Er kwam een officiële diagnose: ADHD. Johnny: “Daarmee werden alle vragen over mezelf in één klap beantwoord. Ik wist ook meteen: ik ga níet aan de medicijnen. Ik zou dan weer amfetamine krijgen en die zooi had ik zelf al genoeg gebruikt. Ik ben per direct gestopt met het gebruik van alle drugs. Het laatste restje dat ik nog in huis had, heb ik door de plee gespoeld.” Johnny vertelt dat hij hierna ging puinruimen in zijn eigen huis. “Mijn woning was één grote bende. Ik regelde een gigantische container en kieperde alles in vuilniszakken, op een paar spulletjes en wat meubels na.”
Johnny geeft aan dat LEVANTOgroep een grote rol speelde in zijn herstel. Zo heeft Nicole Cuijpers hem jarenlang ondersteund. Eerst door Johnny thuis te bezoeken en hem te helpen met de post en regelzaken. Later nam zij de rol van jobcoach op zich en begeleidde zij Johnny richting Samen aan de Slag, een traject van LEVANTOgroep en gemeente Kerkrade.
Johnny maakte grote stappen op het gebied van scholing en werk. Hij vertelt: “Ik ben cum laude geslaagd voor de opleiding voor Logistiek Medewerker Niveau 2. Mijn cijferlijst stond vol negens en tienen.” Een andere mijlpaal was het binnenslepen van een vast contract binnen DocMorris, een bedrijf dat medicijnen distribueert. Johnny werkt hier 40 uur per week. “Ik begon als vakkenvuller, maar doe nu veel computerwerk. Het voelt voor mij als waardevolle therapie. Ik ben voortdurend omringd door mensen en er zijn veel prikkels. Ik zie dat als een mooie kans om te leren omgaan met mijn ADHD. Inspelen op veranderingen, prioriteiten stellen… het is allemaal één grote oefening.”
Naast zijn betaalde baan is Johnny vrijwilliger bij Stichting KANS. Johnny: “De stichting biedt hulp aan kinderen in armoede en heeft een eigen kringloopwinkel. De ene keer sta ik achter de kassa, de andere keer sjouw ik met meubels.” En dan is er nog die nieuwe hobby. Johnny vertelt dat hij, enigszins geïnspireerd door Robin Hood, op zoek ging naar een handboogclub. Sinds enkele maanden is hij lid van Handboogschutterij Willem Tell. “Op het moment dat ik de boog aanspan, schakel ik alle andere prikkels uit. Ik ben volledig gefocused op het doel dat ik moet raken. Óók weer een hele mooie oefening rondom aandacht.”
Wat wenst Johnny nog voor zichzelf? “Een paar echte, goede vrienden. En een fijne relatie. Oh en een betrouwbaar iemand die een paar dagen op mijn katjes zou kunnen passen. Een vakantie aan de Zeeuwse kust… dat zou nog eens mooi zijn."